Osmanlı–Safevi mücadelesinin en kritik safhalarından biri olan Bağdat Seferi, IV. Murad’ın bizzat yönettiği askeri harekâtla sonuçlandı. Aylar süren kuşatmanın ardından Bağdat, 25 Aralık 1638’de Osmanlı ordusunun kontrolüne geçti.
Bu fetihle birlikte Osmanlı Devleti, Irak coğrafyasında siyasi ve askeri üstünlüğünü pekiştirdi. Bağdat’ın yeniden alınması, bölgedeki ticaret yollarının güvenliği ve mezhepsel-siyasi denge açısından da stratejik önem taşıdı. Fetihten kısa süre sonra imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması (1639) ile Osmanlı–Safevi sınırı büyük ölçüde kalıcı hale geldi.
