I. Dünya Savaşı’nın Ortadoğu cephesinde belirleyici dönüm noktaları arasında yer alan 9 Aralık 1917, Kudüs’ün İngiliz kuvvetlerinin kontrolüne geçtiği tarih olarak kayıtlara geçti. Osmanlı ordusu, ağır ikmal sorunları, geri çekilme emri ve savaşın genel seyri nedeniyle savunma hattını tutmakta zorlandı. Kudüs’ün idaresinden sorumlu olan Mirliva İzzet Bey, şehrin daha fazla yıpranmaması için iki subayı İngiliz kuvvetlerine göndererek teslim sürecini başlattı. Böylece dört yüzyıla yakın Osmanlı hakimiyetinde kalan şehirde yönetim el değiştirdi.
Teslimin ardından İngiliz Ordusu Başkomutanı General Edmund Allenby, 11 Aralık 1917’de Kudüs’e girerken atından inmeyi tercih etti. Bu hareket, savaşın en hararetli döneminde şehre saygı göstergesi olarak yorumlandı. Allenby, yürüyerek Şam Kapısı’ndan Kudüs’e giriş yaptı ve şehrin idaresinin İngiliz kontrolü altında olduğunu duyurdu.
Kudüs’ün düşmesi yalnızca askeri bir gelişme değildi. Bu tarih, Ortadoğu’nun siyasi yapısında uzun yıllar sürecek değişimlerin başlangıcı olarak değerlendirildi. Osmanlı idaresinin sona ermesiyle bölgede yeni yönetim modelleri, manda yapıları ve dengeler ortaya çıktı. Savaş sonrası dönemde Filistin topraklarında İngiliz yönetimi tesis edildi ve bu süreç, ilerleyen yıllarda bölgedeki siyasi gerilimlerin temel taşlarından birini oluşturdu.
1917’deki bu gelişme, I. Dünya Savaşı'nın genel akışını da etkileyerek Osmanlı Devleti'nin güney cephelerindeki çözülmeyi hızlandırdı. Kudüs’ün kaybı, hem askeri hem de sembolik açıdan Osmanlı için ağır bir darbe oldu. Şehir, tarih boyunca sahip olduğu dini ve stratejik önemi nedeniyle savaş literatüründe özel bir yere sahiptir.