-Sürrealist (Gerçeküstü) ve sembolist akım özellikleri olan bir şiirim-
KENDİMLE BEN İÇ SESİM
Bir tebessüm olsun güzel yüzünde
Her sabah huzurla alıştım buna
Bir ışık ararım gören gözünde
Sağlık ve afiyet dilerim kalbim.
KALBİM
Huzura benim de var mı ki yerim
Düzeni bozulmuş yalan dünyada
Sahte yüzler kırdı soldurdu ferim
Kime ne zararım oldu iç sesim.
İÇ SESİM
Yine akşam oldu aklına düştü
İçinde sızlayan hicranın deşti
Sabır diye diye dolup da taştı
Ne zaman sönecek efkârın kalbim.
KALBİM
Dayanacak artık gücüm kalmadı
Söyleyecek başka sözüm olmadı
Kaderim felekten bir gün çalmadı
Mutluca yaşamak zormuş iç sesim.
İÇ SESİM
İyilik hoşgörü diler durursun
Sevdiğin dostları sevip korursun
Sen de benim gibi huzur ararsın
Candan dostların var unutma kalbim.
KALBİM
Dostlara sonsuzdur sevgiyle saygım
Acı kelam etmem olmasın kaygım
Evrene güzellik sevgiyle duygum
Vefayı bilirim ben de iç sesim.
İÇ SESİM
Yüreğinin gamı geçti mi ola
Duru pınar suyu içti mi ola
Tasan ve kederin uçtu mu ola
Niye böyle üzgün, suskunsun kalbim.
KALBİM
Belki mevsimlerden güze vuruldum
Baharı beklerken kışta duruldum
Sevgi, dostluk derken ben de yoruldum
Masal dünyasında yandım iç sesim.
Zehra ERASLAN
