Efece

              Sevgisiz dostluk olmaz

Sevgili okurlarım, yaşama gönül gözüyle bakan, yüreği sevgi
tomurcukları ile dolu insanlar vardır.
               Gözleri ışıl ışıl, tüm dünyayı kucaklamaya yetecek kadar yüreği sevgi dolu olan bu
insanlar, daha uzun yaşarlar…
                Sevgi dolu insanlar uzun yaşarken, hissiz, kalpsiz ve sevgisiz soğuk insanlar ise, daha çabuk yaşarken ayakta ölüyorlar adeta.   

                Yürekleri sevgi dolu, sempati ilgisi ile birbirlerine bağlı kimseler vardır. Bu kişileri
arkadaşça ötekine bağlayan, yakınlık sağlayan yüreğindeki sevgi ve güven duygusudur. Bu güven dolu sevgi duygusu ise, dostluğu meydana getirir.
                İnsan, yüreğinde ne arzuluyorsa onu konuşur.
                Kadın ya da erkek olsun, hiç fark etmez.
Sırlarınızı paylaştığınız, özlediğinizi açık yüreklilikle söylediğiniz,
telefonda bile saatlerce konuştuğunuz, O'nu göremediğiniz zaman yüreğinizin
daraldığını hissettiğiniz ve onu çok sevdiğiniz bir dostunuz var mı?

                İnsanın böyle gerçekten mükemmel bir dostu olsa ne güzel olur değil
mi? Böyle bir dostunuz olsa, onunla hataları, günahları, sevapları,
sevgileri kısaca her şeyi konuşabilir ve paylaşabilirsiniz.
                Bazen düşünüyorum da;
hayatımızda o kadar çok yanlışımız var ki, bu yanlışlıklar sonucu çok
arkadaşlıklar kaybetmişiz. İnsan bunu çok geç anlıyor. Sonra da dostluk ve
arkadaşlıklar kolay kazanılmıyor.
                 Peki, dost veya dostluk nedir?
                 Bence dost; sevilen,
güvenilen, sırdaş, yakın arkadaş ve iyi görüşülen kimsedir.

                 Dost kolay kazanılmaz. İlgi ister
sevgi ister ve zaman ister. Fakat bazı insanlar birbirleriyle hemen
konuşabilirler, sevebilirler ve çabuk dost edinirler. Bunlar dost canlısı
insanlardır.
                  Oysa dostluğun sağlam temellere dayanması
için, kişinin çevresindekileri iyi tanıması gerekir. Çevresindekileri iyi
tanımadan edinilen menfaat dostlukları  sonunda hüsranla biter.
                  Gerçek dost;
iyi gün dostu olduğu kadar, kara gün dostu da olmalıdır. İnsana acı
günlerinde dost olmayan kimsenin dostluğu sahtedir.
                   Yaşamın kaynağı sevgidir.
                   Yaşamın kaynağı sevgiyse eğer; sevgi mutluluk, mutluluk paylaşmak, paylaşmak dostluk,
dostluk hatırlanmak, hatırlanmak unutulmamaksa eğer, demek ki
sevilmişsinizdir ve dostunuz vardır.
 İnsan hiçbir zaman gerçek dostunu unutmaz yüreğinde saklar.
                    Eğer yaşamın güzelliklerini ve sevgileri paylaşacak dostunuz
yoksa iyi şeylere sahip olmanın, bence hiçbir zevki yoktur.
                    İnsanlar yüreğindeki sevgiyi dostlarıyla paylaşabilmelidir. Dost dediğin sevdimi yürekten
sevmeli. Çünkü dostluğun sermayesi sevgidir.
   Sevgisiz dostluk olmaz. Sevgi sonsuz bir bağışlayıcılık, yumuşak bir
bakıştır. Bu nedenle hiçbir zaman sevgiden korkmamak gerekir. Çünkü
sevgiden korkmak yaşamdan korkmaktır. Sevgisiz yaşayarak yaşamdan korkanlar
ise, zaten bu dünyada yaşamıyor demektir.
                     Onun için sevilen, güvenilen, yakın arkadaş ve dost seçerken çok dikkatli olmak gerekir.

                     Bir insanın sevgisiz ve sabırsız olması ne büyük şanssızlıktır.
Yüreğiniz sevgi tomurcukları ile dolu olsun…