SABAHIN İÇİNDEKİ UMUT
Günaydın...
İçimizde filizlenen umut…
Deniz uyanmış, kıyıya mavi mavi mırıldanıyor,
ufukta bir çocuk gülüşü gibi
usul usul doğuyor güneş.
***
Balıkçı ağlarını sererken
martılar dizilmiş göğe,
her biri selam verir gibi,
sabaha nazlı nazlı dokunuyor.
Bazısı çığlık, bazısı fısıltı,
hepsi denizin semaya yazdığı besteler.
Ve ne zaman yükselse
bir martının beyaz kanadı,
gün, içimizde biraz daha umut vadediyor.
***
Dalgalar, taşlara sevgiyle çarpıyor,
her vuruş ben buradayım der gibi.
Ve rüzgâr, bir dost eli gibi
okşuyor saçlarımı.
***
Çay henüz demlenmedi belki
ama deniz çoktan kaynatmış içini,
bu sabah biraz yosun,
biraz hasret kokuyor.
Umut,
görünmez ama hep orada,
dalganın geri geleceğini bilmek gibi
sakin, sessiz ve kesin.
***
Hiçbir şey acele etmiyor.
Ne kuşlar,
ne gün,
ne de biz.
***
Sadece varız.
Sadece birlikteyiz.
Ve bu sabah
her şeye yeniden “merhaba” diyen
bir teşekkür gibi.
