FERİ SÖNMÜŞ YILDIZIM

Ben yarım kalan hayallerle

Gökyüzünün gizemli siyahında

Parlayamadan kaybolan

Feri sönmüş bir yıldızım...

.

Güneş boş vaatlerle beni avuturken

Ay ve yıldızlar bulup teselli edemedi

Gökyüzü mavisine sarıp koruyamadı

Gökkuşağı bile izin vermedi

Umutla bir salıncak kurmama...

.

Oysa ben

Gökyüzüne düşlerimi sermiştim

Dallarım kurumasın diye

Avuçlarımda umudumu gizlemiştim

Son nefesime kadar parlayayım diye

Mevsimi hiç olmayan baharlara inat...

.

Şimdilerde rotasını yitirmiş

Issız gezegenlere yol alan

Sonunun ne olacağını bilmeyen

Gölge misali sönük bir yıldızım...

.

Kim bilir sonunda

Belki Güneş, belki Ay

Belki de yıldızlar bulacak cansız bedenimi

O zaman beyaz bulutlar arasında

Derin uykuya dalacağım

Sönmüş ferim

Parlayamadan kayacak yeryüzüne

Kimseler göremeyecek beni

Ama yakamozlar sahip çıkacak

Işıl ışıl parlayacaklar benim yerime...

.

Sonsuzluk koynuna sararken beni

Son kez parlayacağım tüm gücümle

Mevsimi olmayan baharlara inat

Ama ben unutmayacağım

Gökyüzünün bana ihanetini...

.

Zehra ERASLAN