KENDİMLE BEN İÇ SESİM

-Sürrealist (Gerçeküstü) ve sembolist akım özellikleri olan bir şiirim-

KENDİMLE BEN İÇ SESİM

Bir tebessüm olsun güzel yüzünde

Her sabah huzurla alıştım buna

Bir ışık ararım gören gözünde

Sağlık ve afiyet dilerim kalbim.

KALBİM

Huzura benim de var mı ki yerim

Düzeni bozulmuş yalan dünyada

Sahte yüzler kırdı  soldurdu ferim

Kime ne zararım oldu iç sesim.

İÇ SESİM

Yine akşam oldu aklına düştü

İçinde sızlayan hicranın deşti

Sabır diye diye dolup da taştı

Ne zaman sönecek efkârın kalbim.

KALBİM

Dayanacak artık gücüm kalmadı

Söyleyecek başka sözüm olmadı

Kaderim felekten bir gün çalmadı

Mutluca yaşamak zormuş iç sesim.

İÇ SESİM

İyilik hoşgörü diler durursun

Sevdiğin dostları sevip korursun

Sen de benim gibi huzur ararsın

Candan dostların var unutma kalbim.

KALBİM

Dostlara sonsuzdur sevgiyle saygım

Acı kelam etmem olmasın kaygım

Evrene güzellik sevgiyle duygum

Vefayı bilirim ben de iç sesim.

İÇ SESİM

Yüreğinin gamı geçti mi ola

Duru pınar suyu içti mi ola

Tasan ve kederin uçtu mu ola

Niye böyle üzgün, suskunsun kalbim.

KALBİM

Belki mevsimlerden güze vuruldum

Baharı beklerken kışta duruldum

Sevgi, dostluk derken ben de yoruldum

Masal dünyasında yandım iç sesim.

Zehra ERASLAN